Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Η επιστήμη γνωρίζει;

Η επιθυμία για τη γνώση μπορεί να γίνει πάθος, το πάθος του σοφού, το πιο υψηλό πάθος και ταυτόχρονα το πιο τυφλό.


 Αυτό το πάθος μπορεί να εξαλείψει ότι έχει σχέση με το ασυνείδητο, διότι, για τον σοφό, μια επιστήμη που αγγίζει το πραγματικό είναι ικανή να πει την αλήθεια για την αλήθεια. Απο-υποκειμενικοποιείται τότε αυτή η επιστήμη , απο-ενσαρκώνεται και τείνει να ακυρώσει τη διαίρεση του υποκειμένου , όμοια με έναν ψυχωσικό αποκλεισμό! 
Μια φαντασίωση δηλαδή παντοδυναμίας, που αψηφά τον αρχαϊκό ευνουχισμό. 

Επιπλέον είναι μια επιστήμη που δεν μπορεί να καταλάβει τίποτε πέρα των λέξεων "να διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές", και ως τέτοια κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως καθυστερημένη. 

Ο καθυστερημένος δεν ξεκολλάει από την κυριολεκτική έννοια, το διφορούμενο παραμένει απρόσιτο σε αυτόν, ο φορμαλισμός είναι το καταφύγιό του, πιστεύει στο "αληθώς λέγειν" και προσκολλάται σε αυτό με άγρια αποφασιστικότητα.

 Εξομοιώνει την εγκεφαλική λειτουργία με τη μηχανή και οι θεραπευτικές πρακτικές τότε έχουν ως στόχο τη τροποποίηση της συμπεριφοράς του ατόμου αφού διδαχτεί τη σωστή με την καθοδήγηση του θεραπευτή.... (Το ερώτημα που γεννάται: Ποια η αντίληψή σας της έννοιας άνθρωπος;") (ΑΝΝΥ ΚΟΡΝΤΙΕ ,1995 ,σελ 140)

Ο μπρακατσούλας
brakatsoulas.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου